Dag 17 Ropersdorf – Trampe

Het voordeel van een kamer in een vakantiegebied te hebben is veel aanspraak van mensen die de tijd hebben. Gisteravond gezellig gegeten met een ouder stel dat inderdaad op vakantie was. Zij waren ook die dag aangekomen en hadden voor vandaag een fietstochtje gepland. Kijk, dat schept meteen een band.

De dag begon al zonnig, maar met een flinke tegenwind. Eerst de route maar weer opgezocht en vervolgens lekker langs 2 meertjes koers naar het zuiden gezet. Het eerste meertje heet Unter-Uckersee en het tweede (zuidelijker gelegen) heet Ober-Uckersee. Nou had ik me er al over verbaasd op de routekaart, maar al fietsend begrijp ik hem helemaal. Het is goed klimmen richting het tweede watertje. 

Dat klimmen heeft wel de toon voor de rest van de dag gezet. Heel veel op-en-neer, ik dacht even dat ik in zuid Limburg zat. Doordat klimmen met een flinke wind op de neus best wel wat kracht kost, was ik iets eerder op zoek naar een plek om de brandstofvoorraad weer op peil te brengen. De route komt in de buurt van hanzestad Angermunde, maar er niet doorheen. Dat heb ik even rechtgezet en mijn Mio-tje de opdracht gegeven me naar Angermunde te brengen. Uiteraard stond ik meteen te buurten bij het stoppen en het opnieuw inprogrammeren van mijn Mio. Goede tip: niet doen. Ik had bijna de hele route naar Angermunde gefietst, maar ik kon in geen velden of wegen een stad bekennen. Zo klein zou het toch niet kunnen zijn. Een goede blik op mijn Mio wees uit dat ik flink de verkeerde kant was uit gefietst en nog een heel stuk te gaan had. 

Uiteindelijk heb ik natuurlijk de hanzestad bereikt en heb lekker gegeten bij een bakkertje. Toch maar even naar de route en alternatieven gekeken. Als ik de route zou volgen, had ik nog ruim 60 km voor de boeg, wind op de neus en een hoop klimwerk. Rechtstreeks naar het eindpunt van vandaag scheelde toch 25 km, wind in de zij en veel klimwerk. Die som was snel gemaakt. 

Het laatste deel was minder mooi dan de oorspronkelijk route, iets meer langs grotere wegen. Maar goed fietsbaar en heerlijk veel asfalt. Af en toe een klein stukje zandweg, maar niks vergeleken bij het alternatief. Nu kan ik genieten van een heerlijk hotel. Volgens internet zit hier vlak achter een echte kasteelruïne, ik ga daar straks uiteraard een kijkje nemen.

Dag 16 Anklam – Ropersdorf

In Ankam zijn nog een paar oude dingen te zien: 2 kerken, een stuk stadsmuur en een stadspoort. De rest van de stad is redelijk nieuw. Mijn hotel (Am Stadtwall) bevond zich bij het oude centrum en was zeer goed berekend op fietsers. 

Vandaag weer veel kilometers en de nodige klimmetjes, dus lekker vroeg op pad. Zo vroeg zelfs dat ik nog even mijn jasje had aangetrokken. De zon deed zijn best al en de wind was een heel eind gaan liggen. Zo is het niet erg de wind de hele dag op de neus te hebben. Eerst door een langbouwgebied, vervolgens langs een moeras (mij krijgen ze niet, ik heb me van top tot teen ingesmeerd met antimuggenspul) om daarna ruim 10 kilometer door het bos te gaan. Volgens mijn routeboekje was de weg in het bos matig tot slecht, maar dat viel gelukkig reuze mee. 

Daarna even de bewoonde wereld in om vervolgens weer een bos op te zoeken waar ook een paar leuke klimmetjes in zaten. Ik heb bijna 100 meter hoogte gehaald. In het plaatsje Strasburg heb ik mijn brandstof bijgevuld en wat olie gescoord voor mijn fietske. Mijn van huis meegenomen busje was leeg en door al het zand en modder piepte en kraakte mijn fietske zodat de vogels al van verre het luchtruim kozen. Het was een zeer uitgebreide supermarkt, maar geen fietsolie. Op aanraden van andere fietsers heb ik gekozen voor een klein flesje walnotenolie. Ook lekker op de sla! Daarna kon ik geruisloos verder fietsen.

Na Strasburg (je verwacht een hele stad met zo’n naam, maar het is eigenlijk een plaatsje van niks) glooide de route verder naar het zuiden door een landbouwgebied. De oude stad Prenzlau wordt net wel net niet aangetikt door de route. Helaas had men daar geen bedje voor me, maar wel in het altijd rustige Ropersdorf. Vandaar dat ik een klein stukje verder naar het zuiden getrokken ben en nu halverwege Unter-Uckersee zit.Volgens mij telt dit dorpje ongeveer 100 vaste bewoners en in de vakantieperiode een veelvoud hiervan. Ik hoef me dus niet te vervelen.

Dag 15 Zinnowitz – Anklam

Gisteravond heb ik geflaneerd op een echte strandboulevard. Tussen alle badgasten en entertainment voor kinderen zoals Frosti, midgetgolf en een minikartbaan. Toch hou ik meer van fietsen. Vandaar dat ik lekker bijtijds ben opgestaan om een aan mooie en zware etappe te beginnen.

Het weer is goed, een graadje of 21, 22. Zonnig met wat wolkjes en wel veel wind. Dit wind waait al een aantal dagen en tot nu toe had ik hem redelijk in de rug. Helaas houdt mijn route vandaag op verder naar het oosten te gaan en draait 180 graden naar het westen. Dat betekent windkracht 5 pal op de neus. 

Eerst een stuk langs de kust, prachtig met een aantal pittige klimmetjes over klifkusten. Gelukkig was ik redelijk vroeg op pad en hoefde ik nog geen badgasten te ontwijken. Daarna 4 km (ja, inderdaad 4 km lang) over een camping. Dat is ’s-morgens leuk, iedereen wordt net wakker en wandelt met tas onder de arm richting de sanitaire voorzieningen. Heerlijk om eens langs te fietsen.

Daarna draait de route, maar het klimmen is nog niet voorbij. Het pad is redelijk tot goed en de kilometers vorderen langzaam. Wel is het een prachtige route over het eiland Usedom. Het plaatsje Usedom is zo bekeken. Een oude kerk (gesloten) en een stadspoort, meer is het niet. Dan maar een stukje verder fietsen om de broodnodige brandstof aan te vullen.

Na Zecherin langs een drukke weg de brug over om weer aan vaste wal te geraken. Eerst nog een stuk langs water, riet en heel veel vogels. En vervolgens, gelukkig weer het bos in te duiken. Normaal hou ik er wel van wat verder om me heen te kunnen kijken, maar met deze wind is een extra barrière best fijn. Nog een kleine 15 km voor Anklam kom ik voorbij een Gasthof. Nou ja voorbij, ik ben natuurlijk meteen gestopt. Binnen gezellig gegeten en gekletst met mede lotgenoten van de wind.

Het laatste stukje is langs een drukke weg. Gedeeltelijk voorzien van fietspad, maar niet het hele stuk. Goed oppassen dus en oversteken zodra er een fietspad aan de overkant opduikt. Anklam in is heel mooi over een oude houten brug alleen voor voetgangers en fietsers. Hebben ze nog een leuk marktje langs het water vandaag ook.

Dag 14 Stralsund – Zinnowitz

Ook Stralsund is een prachtige oude Hanzestad waar veel te zien is. Het oude raadhuis en de Nicolaskerk worden momenteel gerestaureerd, maar een bezoekje is zeker de moeite waard. Na een goede nachtrust had ik vandaag een redelijk pittige etappe voor de boeg. Veel kilometers en een aantal wat minder goed fietsbare stukken route. 

Stralsund uit was een kleine uitdaging. Het pontje begint pas laat en daarom koos is voor een oversteek per brug. Dat lijkt gemakkelijk, maar het was toch even zoeken voordat ik de juiste brug gevonden had. Ik wou niet over de snelweg en ook al niet over het spoor, ja ik weet ik ben wat verwend. Na de brug volgde een prachtig stuk natuur met goed fietsbare paden – alleen ligt het tempo dan toch wat lager. Bij Glewitz met het pontje mee, nou dat was echt de moeite. Een aantal kilometer water moest afgelegd worden. Vol auto’s en maar 1 fietser. Vervolgens een stukje langs het water (Mittelgrund), dat was echt een uitdaging. Eigenlijk heb ik geen pad kunnen ontdekken, maar alleen gras. Na zeven kilometer buffelen had ik weer heerlijk asfalt gevonden.

In Greifswald – uiteraard weer een Hanzestad – heb ik the grand tour genomen en alles eens goed bekeken. Na ook het brandstofniveau weer op peil te hebben gebracht, heb ik de route met wind in de rug vervolg. Eerst langs een watertje en daarna het boeren land in. Onderweg nog een mede solo-lange-afstandsfietser ontmoet. Even lekker bij gekletst en handige tips over de route uitgewisseld. Dit stuk is iets minder interessant en volgt wat kleine dorpjes. Vanaf Wolgast – klein maar fijn – is het weer prachtig. 

De eindbestemming van vandaag is een hotel aan de Oostzee. De laatste paar kilometer waren ook slalommen langs de badgasten. Zo meteen de zee maar eens opzoeken.

Dag 13 Wustrow – Stralsund

Heerlijk gegeten en lekker bij kunnen komen in het kleine badplaatsje. Omdat het ontbijt pas om 8 uur is, heb ik ook nog als bonus uit kunnen slapen. Het beloofde toen al een goede dag te worden, en het werd alleen maar beter. Bij vertrek waaide het al flink, maar ik had hem lekker pal in de rug. Eerst een stuk langs een meertje (Saaler Bodden voor de liefhebbers) en daarna door het bos. Wat was dat een fijn stuk fietsen zeg, echt zoals een bos bedoeld is. Droog, geen grote modderpoelen en een pad dat ook nog eens goed fietsbaar is. Nou snap ik waarom mijn routeboekje zo vaak kiest voor een bos. 

Daarna een stukje file-fietsen richting het prachtige plaatsje Bath. Een leuk klein centrum waar natuurlijk net een marktje was met allerlei goed bedoelde entertainment voor de toeristen. Hele vriendelijke mensen en fantastisch weer. Ik kon niet wachten om weer op mijn fietske te stappen en heerlijk verder door het landschap te zoeven.

De route is echt prachtig, alleen maar natuur en af en toe langs een klein dorpje. Veel langs het water waar ook weer van alles op te zien is. Er is zelfs een hele grote zwarte watervogel een stuk met me meegevlogen. Helaas heb ik geen flauw idee welk merk vogel dit was. 

De laatste kilometers waren iets zwaarder, omdat ik nou deze windkracht 5 op de neus had. Stralsund is aan alle kanten omgeven door watertjes. Dat fietst leuk over allerlei bruggetjes zo het centrum in. Mijn fietske mag weer in de hotelgarage overnachten en ik heb een heerlijke kamer boven.

Dag 12 Wismar – Wustrow

Gisteren heb ik nog heerlijk genoten van de prachtige oude binnenstad van Wismar. Uiteraard heerlijk gegeten op de Markt in een authentiek uitziend restaurant. In ieder geval droeg de bediening klederdracht. 

Vanmorgen in een iets nattere wereld wakker geworden. De hele dag varieert het tussen de zachte regen en wat meer regen. Gelukkig kon ik vroeg op weg en wou voorzichtig aan het, volgens het routeboekje, saaie stuk beginnen. Bij het wachten voor een spoorovergang werd echt goed met water gegooid. Aangezien het lang duurde voordat er een trein kwam, had ik de tijd om van alles te bedenken. Zo bedacht ik me dat ik best wel eens de trein kon nemen en dit saaie stuk kon overslaan. Saai, glooiend landschap en veel regen tezamen is misschien niet de beste combinatie.

 Het station was snel gevonden en men had een kaartje voor mijn fietske en mij. In Bad Doberan ben ik verder gaan fietsen. Nog steeds regen, maar wel beduidend minder dan in Wismar. Volgens mij doen veel fietsers dit op deze manier, er lag een fantastisch mooi vrij liggend fietspad naar de route. Vanaf Heiligendamm volgde de route weer de kustlijn, eerst langs een dijk en daarna door het bos. 

Mijn geplande stop in Warnemunde wel gehouden en een rondje gelopen, ik was tenslotte lekker vroeg. Met alle regen toch maar weer snel opgestapt en aan een nieuwe etappe dwars door het bos begonnen. Nu was het goed nat en modderig, maar ik kreeg ook wat problemen met mijn fietstas. Door alle regen van de afgelopen tijd staan de hoeken een de achterkant wat naar binnen gedraaid. Dit betekent bij alle hobbels dat de achtertas tussen de spaken komt. Heel rustig verder gefietst en zeer regelmatig even gestopt om de tas weer in de juiste vorm te krijgen.

Het laatste stuk van vandaag liep over een prachtige dijk met spiegelglad asfalt. Heerlijk zoevend heb ik Wustrow bereikt al waar ik de plaatselijke fietsenmaker heb opgezocht. Nou ja, fietsenmaker – meer iemand die wel handig is en ook parasolstandaards kan repareren. Uiteraard brak hier het zonnetje door en samen hebben we een mooie oplossing bedacht voor het tassenprobleem. Met vereende krachten, stukjes metaal die ooit eens overgebleven waren en de benodigde ty-reps is het gelukt. Morgen kunnen mijn fietske en ik weer lekker door de bossen raggen.

Dag 11 Lubeck – Wismar

Lubeck is een stuk groter dan Luneburg, maar het historische gedeelte is nogal versplinterd. Niet een geheel oud centrum, maar her en der verspreid oude stukjes. Goed voor de benenwagen. Het is gelukt, ik heb veel kunnen zien en heerlijk genoten van de stad.

Voor vandaag stond een iets kortere route op het programma, slechts 80 km. Achteraf gezien een geluk bij een ongeluk, want het is hier bijna vlak. Het eerste stuk valt goed mee, wel een beetje spannend strak langs de rivier de Trave. Zeer slecht wegdek en ongeveer 20 cm tussen mij en het water. Daarna mochten we (mijn fietske en ik) een stukje met de bus mee. Vriendelijke mensen wisten te vertellen dat er ooit eens een brug over de Trave was, maar deze was aangevaren door een schip. Toen heeft men besloten dat er een tunnel moest komen. Hier kan je alleen gemotoriseerd door, vandaar een bus speciaal voor fietsers en voetgangers. Daarna een heerlijk stukje zoeven door landbouwgebied naar Travemunde. 

In Travemunde mochten we met het pontje over. Een vriendelijke meneer wist me te helpen met de kaartjes (ja, mijn fietske kreeg ook een eigen kaartje) en wist ook veel te vertellen over de omgeving. Minimaal 3 x per dag vertrekt er een ferry naar Zweden. Toevallig kwam Nils Holgerson net voorbij.

Na het pontje was de route gemakkelijk te vinden, volg het pad langs de Oostzee. Het eerste stukje langs de haven en daarna de vrije natuur in. De hoogte varieerde zo’n beetje tussen de 10 en 35 meter. Continue op-en-af. De weg was een stuk beter dan dat ik had verwacht. Af en toe wat kuilen en een slecht stukje, maar over het algemeen prima fietsbaar. In Boltenhagen heb ik een stop gehouden om het brandstofniveau weer op peil te brengen. Gezellig zo tussen alle badgasten en strandgangers. Onderweg veel fietsers gesproken, over het algemeen fietsten zij de Oostzeeroute.

Wismar in was best een spektakel. Ik ben ontvangen door 4 brandweerwagens en verschillende politiewagens – allen met zwaailichten en sirenes. Daarnaast trok dit nogal wat bekijks van rijen dik publiek, wat een ontvangst. Ik kan niet wachten tot ik losgelaten wordt in deze stad.

Dag 10 Luneburg – Lubeck

Gisteren een rondje door Luneburg lopen was een feestje. Wat een prachtige oude stad, zeker een bezoekje waard. Vlak bij het hotel, bij de oude houten kraan, was een stuk straat afgezet. Auto’s werden omgeleid en er waren een boel camera’s e.d. Veel mensen er om heen die driftig aan het fotograferen waren. Ik heb een klein vermoeden dat het best wel eens opnames geweest kunnen zijn met bekende Duitsers. Ik heb uiteraard geen flauw idee wie en waarom.

Vanmorgen lekker op tijd vertrokken voor een pittige fietsdag naar Luberg. Het weer zou wisselvallig zijn, maar in dit geval betekent dat volop zon en zeer dorstig weer. Volgens mij is de grond hier een stuk droger dan een paar dagen geleden, dus besloot ik de originele route grotendeels te volgen. Het eerste stuk leuk over de dorpen en na Lauenburg vindt de route een kanaaltje (Elbe-Lubeckkanaal) waarlangs het zo’n 25 km heerlijk fietsen is. 

Daarna dook de route het bos weer in en heb ik voor het asfaltalternatief gekozen. Ook omdat ik zo dwars door Molln zou fietsen en dat is best handig als je een aanlegplaats zoekt. Na de lunchstop de route in het bos weer opgezocht en dicht langs een paar meertjes gefietst. Ik dacht dat dit mooi aangelegde fietspaden, vlak en langs het water zouden zijn. Helaas was de realiteit net iets anders. Het betrof 18 km onverhard bospad met regelmatig wat steile stukjes en gigantisch veel muggen. Ik heb dus maar weinig gestopt om foto’s te maken. 

Vroegtijdig heb ik in Gross Sarau de officiële route vaarwel gezegd en mijn Mio-tje aan het werk gezet. Iets meer verkeer, maar wel muggenvrij Lubeck in gefietst.