Dag 17: Ravenna – San Piero in Bagno
Ravenna is prachtig. Zoals Adri op Facebook al aangaf genoeg oude zut te zien. Ik heb er echt van genoten. Daarna een heerlijk rustige avond gehad en zeer op tijd mijn mandje ingedoken. Op de een of andere manier had ik toch wat slaap in te halen.
Vanmorgen bijtijds op om lekker vroeg aan de dag etappe te beginnen. Ravenna uit was even zoeken, maar dankzij mijn Mio vond ik een weg. Op de een of andere manier wijken mijn Mio en mijn routeboekje van elkaar af. Dan mijn Mio maar volgen. Ik weet niet precies waar ik ben, maar fiets door een bos. Vandaag is het iets minder warm, maar de schaduw is zeer welkom. Op een gegeven moment lijkt het meer een moeras dan een bos, wat een muggen zeg. Ik wist niet dat er zoveel van die vervelende beestjes op 1 plek konden zijn. Toen ging het mis. Bij het ontwijken van een paar takken maak ik een verkeerde stuurbeweging en ik kukel met fiets en al om. Uiteraard ben ik een gemakkelijke prooi voor die muggen en ik wil zo snel mogelijk weer weg. Mijn fiets denkt daar helaas heel anders over, het voorwiel is niet vooruit te krijgen. Ik heb mijn fietske een (voor mijn gevoel) behoorlijke tijd moeten dragen om daar weg te komen. Op een gegeven moment kreeg ik hulp van een vriendelijke MTB-er en samen waren we zo een eind verder. Bleek dat mijn stuur 360 graden gedraaid was. Dit probleem was snel te verhelpen en ik kon in ieder geval fietsend naar de volgende plaats.
Daar aangekomen ben ik eerst naar de dichtstbijzijnde fietsenmaker gegaan. Op straat kwam ik de eigenaar en de eigenaar van het naastgelegen café al tegen. Mijn fietske had ik in de capabele handen van de fietsenmaker achtergelaten, terwijl ik me bij het café een beetje toonbaar kon maken. Gelukkig viel het allemaal wel mee. Mijn fietske doet het weer prima en mij bij bleef het bij een paar schaafwondjes en blauwe plekken. Ik denk zelfs dat het aantal muggenbeten enorm meevalt.
Een beetje bekomen van de schrik besloot ik toch om het voor vandaag voor gezien te houden. Een taxi heeft me naar het eindpunt van deze etappe gebracht. Achteraf maar heel goed. Momenteel ben ik al een eindje de bergen in en het onweert. Dan kan ik inderdaad beter op een hotelkamer zitten dan buiten op de fiets.
Vanmiddag nog een beetje bekomen van de schrik en morgenvroeg kan ik dan lekker verder met mijn pelgrimstocht.
Reacties
Reacties
ach, arme Angela, wat vervelend! maar het maakt je pelgrims verhaal nog stoerder en mooier!
Doe morgen maar rustig aan zou ik zeggen. Zo'n schrik blijft er altijd even inzitten!
Jeetje Angela, da's schrikken! Kom maar even bij zodat je weer met frisse moed je tocht kunt voortzetten!! -????
Ai Angela, die kleine prikkers houden van vrouwen. Altijd moeten zij ons hebben. ;-) Ik neem aan dat jij ze toch wel even een oplawaai hebt gegeven.
Goed dat je even een taxi hebt genomen. Nu gaat het vast weer beter. Ik vind je een kanjer. Petje af. :-)
Wat een vervelende tegenslag zeg. Maar goed dat er nog zoveel vriendelijke mensen zijn om je verder te helpen. Als ik jouw verhalen lees krijg ik toch weer meer vertrouwen in de mensheid. Misschien morgen een rustdag inlassen?
Gelukkig heb je met vriendelijke hulp uit de omgeving de draad weer snel kunnen oppakken. Rust maar fijn uit en veel sterkte voor morgen.
Toppert kom op. Misschien gas bijgeven :-)
Hallo Angela, Ik zou toch even een rustige dag houden je hebt al zoveel gefietst en dan nog een vervelende val erbij! En een fiets kan behoorlijk zwaar zijn als je hem moet dragen. Je blijft een aantrekkings kracht houden voor beesten en beestjes overal waar je komt laten zij jou niet zomaar voorbij gaan!Rust lekker even uit want dan kan je er weer volop tegenaan.
Lieve groetjes Betsie
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}