De dagen worden steeds beter. Gisteravond brak zelfs de zon nog even door en heb ik een heerlijk rondje kunnen wandelen. Vanmorgen droog vertrokken, het buienfront was iets sneller gepasseerd dan Buienradar had aangegeven. Windkracht 4 a 5 in de rug, wat een feest. Na een heerlijk ontbijtje hebben we (mijn fietske en ik) koers gezet richting Den Oever om daar de afsluitdijk op de zoeken.

In Den Oever liep het fietspad dwars door een weiland met schapen, dat is leuk. Totdat ik er 1 op zijn rug zag liggen. Uiteraard ben ik afgestapt en probeerde het arme dier recht te zetten. De betreffende boer zag mij stoppen (een rare fietser bij zijn schapen, dat kan niet goed zijn) en kwam aangesneld. Tevens kwam de vuilniswagen net langs en stopte ook. Met vereende krachten lukte het ons het schaap weer recht te krijgen. Volgens de boer lag hij al een tijdje, want hij kon nog niet op zijn poten staan.

Daarna de afsluitdijk, 32 km hetzelfde maar wel met een stevige wind in de rug. Ik was zo aan de overkant. Het eerste plaatsje dat ik tegenkwam was Zurich – even een check op de kaart hoever ik al had gefietst. Mijn eerste stop was in Harlingen, dat is echt een bezoekje waard. Bij het passeren van een brug ben ik bijna van mijn fiets gevallen van het lachen, de brug werd geflankeerd door een aantal Nederlandse leeuwen. Maar die beesten kijken scheel, niet normaal meer.

Na een km of 10 kwam er toch nog een fikse hagel/regenbui voorbij. Daardoor kwam ik zeiknat in Sint-Jacobiparochie aan. Niks open en dus na het maken van een foto snel weer doorgefietst.

Volgens mijn routeboekje was er in Westernijkerk mogelijkheid tot een pitstop. De betreffende locatie was van ver al duidelijk en ik heb er nog even aangelegd en iets gedronken. Bleek dit exact de plek te zijn waar in 2006 die paarden in zee stonden en na 3 dagen waren gered door een aantal dames. Zij slaagden er in waar het Nederlandse leger had gefaald. Ik mocht mooie fotoboeken bekijken en de eigenaar liet me ook het witte paard zien. Na de redding had hij die maar gekocht.

Holwerd is een klein plaatsje met hele vriendelijke mensen. Hier blijf ik vannacht – als goed katholiek durf ik niet naar het nabijgelegen Dokkum, daar hebben ze Bonifatius nog vermoord.