angelanaarsantiago.reismee.nl

Dag 9: Zamora – Rionegro del Puente

En weer trof ik het met een prachtige stad vol oude zut. Heerlijk gegeten en kaarsjes opgestoken in de meest kitscherige kerk tot nu toe. Erg goed geholpen bij de plaatselijke farmacia – ik heb toch iets meer last van zonneallergie dan gehoopt / goed voor me is (het jeukt nu in ieder geval niet meer). Daarna nog wat gedronken in het hotel, in het bijzijn van een oud Egyptische god (Horus) voel ik me toch het beste. 

Het ontbijt was pas vanaf half negen en daar wou ik maar eens niet op wachten. Ik wist dat vandaag een lange fietsdag zou worden omdat ik door een dunbevolkt gebied fiets met weinig voorzieningen. Voor zevenen za tik al op mijn fietske en heb na Zamora genoten van een prachtige zonsopkomst. Er is nog een vos zich wild geschrokken. Hij wou de straat oversteken en had niet op een fietsende pelgrim gerekend. Hij keek een partij verbaasd en bang, hij rende zo weer terug het veld in.

Het eerste teken van leven – lees een café dat open was –vond ik in Granja de Moreruela, na 36 km. Het had meer weg van een sportkantine en eten hadden ze niet echt. Een cola en een paar verpakte cakejes later kon ik mijn tocht weer vervolgen. De wind was matig en pal op de neus terwijl ik naar het noorden fietste. Een km of 6 na mijn stop had ik de kilometers naar het noorden er op zitten en zette ik koers naar het westen. Laat de wind nu zo vriendelijk zijn om mee te draaien zodat ik de rest van de dag de wind in de rug had.

Veel kleine dorpjes vandaag met weinig tot geenvoorzieningen. Laat het ook nog eens zondag zijn en alles is in de ochtendgesloten. De volgende gelegenheid deed zich voor in Calzadilla de Tera (bijna50 km na mijn eerste stop). Bestelde wat te eten en drinken en kreeg een verhaal met een kerk en een sleutel. Nou spreek ik alleen steenkolen Spaans, dus moest de vriendelijke dame nog eens in de herhaling. Bleek dat om 1 uur een mis in de kerk was die zij wou bijwonen. Ik kreeg het bestelde op het terras ende deur ging op slot – ze zouden met een uurtje terug zijn. Daar heb ik natuurlijk niet op gewacht, ik heb mijn bestelling soldaat gemaakt en ben weer op mijn fietske gestapt. 

Volgens mijn routeboekje Hebben ze bij Bar Palacio in Rionegro del Puente kamers. Ik kom redelijk verhit en best wel moe aan. Een vriendelijke dame buiten (zwaaide net wat andere gasten uit) vertelde dat ze vol zaten. Geen probleem, er is een appartement beschikbaar. Ze ging even bij de eigenaar informeren. Ondertussen had ik een colaatje aan de bar te pakken en10 minuten later ben ik tijdelijke eigenaar van een heel appartement. Bij die bar hebben ze ook heerlijk eten, e.e.a. is me al aanbevolen – en niet te vergeten ontbijt morgenochtend.

Reacties

Reacties

Betsie

Wat een prachtig gezicht, die huisjes onder het gras.Jij weet steeds weer van die mooie foto's te maken. Is weer bijzonder voor je boek straks!

Adri Verwoert

Ben je nou met een lege maag op de fiets gestapt? Pelgrimeren is misschien afzien, maar met een lege maag vertrekken lijkt me helemaal niets.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!