In Spanje is er niet altijd een kerkdienst met een voorganger. Regelmatig wordt de rozenkrans gebeden met een vriendelijke digitale vrouwenstem. Zo ook in Ourense. Ik denk dat meneer pastoor het te druk had met het afnemen van de biecht. Wel weer een aantal elektrische kaarsjes aan kunnen steken en na het gehele tafereel nog even gade geslagen te hebben, ben ik een cafeetje ingedoken. Aangezien Buienradar 2 graden voor vanmorgen beloofde met een straffe wind, heb ik bij de Decathlon nog maar een paar handschoenen op de kop getikt. Daar was ik vanmorgen enorm blij mee.

Galicië is nou niet echt vlak, de term ondoordringbaar komt eerder bij me op. Ourense ligt op een hoogte van 100 meter, de stad uit en dan klimmen geblazen naar 1.000 meter valt op een warme dag al niet mee. Met 2 graden is het ronduit bikkelen. Zo erg zelfs dat ik even een dipje kreeg. In O Rego zag ik een barretje met wifi en daar heb ik me lekker gewarmd met een kop thee. Prima plek om plan de campagne te maken. Bert reageerde gisteren dat het nog geen 100 km meer was naar Santiago, mijn routeboekje vond dat het nog 130 km was. Met de opmerking van Bert in mijn achterhoofd heb ik Google Maps eens goed geraadpleegd. De keuze was: 1 – het routeboekje volgen en nog 2.700 meter klimmen tot Santiago. 2 – De N-525 volgen met 30 kilometer minder en in totaal nog 1.400 meter klimmen. Met dit weer was de keuze snel gemaakt.

Daarna fietste het nog best zwaar, nog een km op 12 bergop. Gelukkig hadden ze boven aan de pas een bordje gezet, dat zijn van die heerlijk zaken. Het maakt niet uit wat er precies op staat het betekent gewoon: JE BENT BOVEN. Dat geeft de burger weer moed en het is heerlijk genieten van de afdaling nadat je er hard voor gewerkt hebt. Galicië zou Galicië niet zijn als dat maar van korte duur is en het klimwerk weer begint. Tussen de middag heb ik een leuk cafeetje gevonden recht aan de route. Daar Google Maps nog eens goed geraadpleegd voor een overnachtingsplek. Lalin leek wel een plaats waar wat voorzieningen zouden kunnen zijn. Daar aangekomen is het een complete stad. Heb ik straks nog wat te wandelen en ontdekken ook nog. Een hotelkamer was snel gevonden. Een vriendelijke dame op straat wist me te melden dat er een klein pension zit aan het eind van de straat, na het standbeeld van de paarden rechts. En verhip, 2 minuten later was ik de trotse eigenaar van een kamersleutel en wificode. Inschrijven volgt straks wel – een pelgrim krijgt veel vertrouwen.