angelanaarsantiago.reismee.nl

Dag 5 Montepilloy - Parijs

Het heeft vannacht goed gevroren, maar bij vertrek kwam er al een waterig zonnetje door. Het tempo kwam langzaam op gang doordat er eerst hele stukken kasseien overwonnen moesten worden. Eenmaal asfalt gevonden fietste het een heel stuk beter. Het eerste gedeelte was nog wat heuvelachtig, maar wel genieten van prachtig uitzicht. Aangekomen bij Abbaye de Chaolis was het even zoeken naar de poort, om vervolgens er recht tegenover het modderpad te pakken. De routebeschrijving klopte helemaal. Eenmaal het bos uit en linksaf de grotere weg op was het steil omhoog. Het terugschakelen naar het kleine blad voor ging dan ook bijna goed. Eigenlijk iets te goed, de ketting schoot van het blad af. Fiets aan de kant en maar eens met zinnig verstand er naar kijken, wie weet helpt dat. Uiteraard ontkwam ik er niet aan mijn handen vies te maken, maar ik kon in ieder geval snel weer verder.

Een heerlijke asfaltweg door het bos en daarna door een aantal kleine dorpjes. De wind overwegend in de rug, maar wel venijnig koud. Vanaf het derde dorpje keek ik al uit naar een pleisterplaats. Negen plaatsjes verder had ik beet. Een superchique hotel in Gressy. Ik vroeg of ik iets kon eten, al was het maar klein. Het restaurant was nog gesloten, maar iets kleins hadden ze niet – wel de gewone kaart. Nou, dan breng de tortelini maar, en doe er een berg drankjes bij. Dat was een onverwacht feest. Men wist wel meteen dat ik via het kanaal verder naar Parijs wou fietsen. Ik ben waarschijnlijk niet de enige fietsklant.

Het kanaal is echt een supervinding. Af en toe pittig omhoog en omlaag, maar het fietst weer als een trein. Soms moet er worden overgestoken en dan zie je dat je toch in de bewoonde wereld bent. Een stuk van de route gaat zelfs door een park, afgeschermd met grote ijzeren hekken. Vraag ik me meteen af of dat is mensen binnen of juist buiten te houden? En waarom staan de hekken dan helemaal open?

Tegen de tijd dat je in de gaten hebt in de bewoonde wereld te zijn, fiets je al langs la Geode, uiteraard even een stop voor het maken van de foto. Daarna is het heerlijk door zoeven tot bijna aan Place de la Bastille. Fietsen in Parijs valt reuze mee. Er zijn overal fietspaden en meestal kan je er ook gebruik van maken. Dat betekende dat ik de Notre Dame snel had gevonden en een voorbijganger zo gek had gekregen een foto van mij te maken. Het bewijs … ik ben in Parijs.


Dag 4 Laon - Montepilloy

Wal is Laon toch een mooie stad. In de kathedraal is een hele expositie gewijd aan pelgrims, ook al ben ik niet als pelgrim onderweg, ik kom het overal tegen. Na een korte wandeling door de oude stad en goed te hebben gegeten, heb ik mijn mandje lekker vroeg op gezocht.

Vandaag was het weer koud, met vorst vertrokken en in de middag net iets boven het vriespunt, maar wel lekker zonnig en de wind in de rug. Laon uit was een kleine uitdaging. De scholen beginnen hier extra vroeg en dat betekent een (on)georganiseerde chaos van wandelaars, bussen, auto's en een enkele fietser. Dat alles in een pittige afdaling en het feest in compleet. Na een paar kilometer Duikt de route het platte land op en is het rustig door tuffen.

Suzy was deze keer vlot gehaald. Helaas heb ik mijn redder van de vorige poging niet kunnen vinden. Dan maar doorfietsen en trots op mezelf dat ik in ieder geval verder gekomen ben dan 4 jaar geleden. Even na Suzy begint de eerste echt pittige klim, zelfs voorzien van heuse haarspeldbochten. De hele dag op-en-neer in de vrieskou vraagt toch om wat extra brandstof. In Coucy le Chateau Auffrique (na een kleine 30 kilometer) vind ik dat ik wel een colaatje had verdiend. Eerst de poort van Laon door ?!? en ik maar denken dat ik Laon al lang en breed achter me had gelaten. Daarna volgde een mooie en afwisselende route met kleine dorpjes en stukjes bos. Uiteraard met de nodige klimmetjes en afdalingen.

In de prachtige plaats Pierrefonds heb ik een uitgebreidere stop gehouden. Vanavond zijn er geen voorzieningen en heb ik al vroeg gedineerd (met uitzicht op een prachtig kasteel) en proviand ingeslagen voor vanavond. Daarna weer een stuk door het bos. Op een gegeven moment hoor ik hele rare dingen, ik kon het geluid niet thuisbrengen. Werd er een koe gemolesteerd? Was het een paard dan? Het klonk niet echt als zware machines. Het werd al snel duidelijk, ik zag een aantal paarden op me af komen en tegelijkertijd een hele roedel (echt minstens honderd) jachthonden van rechts. Ik was beland in een ware vossenjacht met hoornblazers te paard. Ik denk dat ze nog wel een behoorlijk aantal muzieklessen mogen volgen.

Even uit het bos was het (volgens de routemaker Benjaminse) fietsen door de geschiedenis. Ik fietste pal langs de resten van een Gallo-Romeinse nederzetting (het zou toch niet de woonplaats van Asterix zijn). Ik heb geprobeerd het amphitheater (voor 3.000 gasten) op de foto te krijgen, maar ik twijfel aan de duidelijkheid. Een klein stukje verder stonden de restanten van een kerkgevel. Daarna was het heerlijk door het boerenlandschap zoeven naar mijn eindbestemming voor vandaag.

Uiteraard ligt Montepilloy precies op een heuvel, dus de laatste kilometer was het nog even klimmen. Je moet wat voor over hebben om een eeuwenoude ruïne te bezichtigen.


Dag 3 Romeree - Laon

De B&B in Romeree wordt gerund door heel vriendelijke mensen. Bij aankomst stond de koffie al klaar en ik kreeg ook meteen een flesje water mee. Ik heb heerlijk bij kunnen komen en weer op kunnen laden voor een nieuwe fietsdag.

De dag begon koud, het vroor tot aan het eind van de ochtend. Wel heb ik kunnen genieten van een waterig zonnetje en de wind was gaan liggen. In de loop van de middag stak hij weer op, maar nu staat hij in mijn rug. Het eerste stuk is heerlijk over de ijzeren weg zoeven naar Marienbourg. Hier heb ik het 4 jaar geleden af laten weten en met ander vervoer doorgereisd. Deze keer heb ik de route verder gevolgd en de nodige klimmetjes genomen. Af en toe goed uitkijken want er lag nog redelijk wat sneeuw. Niet alle stukken fietspad waren ijsvrij gemaakt, klinkt wel heel leuk als je er over heen fietst.

Doordat er weinig pleisterplaatsen aan de route liggen en vanwege de gladheid, ben ik na 50 km van de route geweken en gekozen voor een grotere doorgaande weg. De gedachte dat deze weg niet zo glad was, klopte perfect. Hierdoor heb ik nog wel iets van de grens met Frankrijk meegekregen, alleen was de douanier slechts tweedimensionaal aanwezig op een billboard. Gelukkig was er een café met cola en wafels en heb ik lekker bij kunnen tanken.

Daarna een wat saaier stuk langs een grotere D-weg door de Thierache. Laon is van verre al te zien, het ligt een paar honderd meter boven het maaiveld. Uiteraard betekent dat de laatste kilometer flink wat klimwerk. Nu heerlijk genieten van deze historische stad en kan ik mijn brandstofniveau weer op peil brengen. Ik mag genieten van dezelfde hotelkamer als 4 jaar geleden.


Dag 2 Tienen - Romeree

In Tienen had men speciaal voor mij een kermis georganiseerd, dat is pas een ontvangst. Ik heb even overwogen om een rondje op de pony mee te draaien, maar uiteindelijk ben ik in een restaurantje beland en heb heerlijk gegeten en gedronken. Het aangename gezelschap hielp natuurlijk ook. Een Antwerpse studente uit Luik schoof ook gezellig aan.

Na een zeer overvloedig ontbijt met ook weer gezellige praat ben ik aan de fietstocht voor vandaag begonnen. Net als gisteren nog een graadje vorst, grijs maar wel de hele dag droog. De wind was iets sterker vandaag en de hele dag op de neus. Tienen uit ging goed, een laatste pittig klimmetje en bovenaan een heel leuk bordje: mutsenberg. Ze hebben wel humor hier. Tot aan Namen overwegend een ijzeren lijn, dat betekent in dit geval 30 km valt plat omhoog. Naar mijn idee ook een beetje karig in de beschutting, toch veel venijnige wind erbij. De laatste 9 km voor Namen is heerlijk naar beneden zoeven, zo is het fietsen echt bedoeld.

In Namen eerst een stukje pal langs de Sambre, heerlijk over de kinderkopjes en als beloning een goed gevuld bord pasta. Dat is pas genieten. Daarna de kinderkopjes langs de Maas gevonden en deze weg blijven volgen tot Dinant. Soms asfalt, soms kinderkopjes, soms onverhard en soms helemaal niks. Een berg blubber en een uitdaging om de fiets toch nog vooruit te duwen. Maar het is uiteraard allemaal gelukt en redelijk moe Dinant bereikt.

Eerst maar eens boodschappen doen, vanavond is er verder niks te eten in de buurt. Wat denk je, vind ik mijn lievelingseten: kip, rijst en kerrie. Meteen aangeschaft en even gepauzeerd meteen welverdiende cola. Daarna nog ruim 20 kilometer de Maas volgen en na Hermeton sur Meuse weer een ijzeren weg opgepikt. De eerste 8 kilometer nog vals plat en daarna heerlijk zoeven naar mijn eindbestemming voor vandaag, de wereldplaats Romeree.


Dag 1 Eindhoven - Tienen

Al vroeg ben ik uit de veren en klaar voor vertrek. Het is nog een beetje donker, maar het begint al wat licht te worden. Met nog een graadje vorst zetten mijn fietske en ik koers richting het zuiden. Het eerste stukje knooppuntenroute rij ik iets anders. In plaats van modderige bospaadjes kies ik tot onder Valkenswaard voor het vertrouwde fietspad langs de grote weg.

Het is prachtig in de natuur, alles is nog gehuld in een dun laagje rijp. De zon komt boven de bomen uit en een zonnebril is geen overbodige luxe. Een eindje verder waag ik me op de eerste “ijzeren weg” van deze route. Vroeger was het een spoorbaan, maar tegenwoordig een heerlijk fietspad. In Neerpelt nog even langs het “echte” station en daarna recht naar het zuiden. Onder Hechtel draait de route naar links en kom ik door een mooi recreatie gebied. Het militaire terrein dat volgt is open en er zijn geen schietoefeningen. Wel ruim voldoende fietsers en wandelaars. Toch vreemd dat ik op een gegeven moment wel allemaal schoten hoor?

Een eindje verder kom ik door Beringen-Mijn. Een echte Turkse enclave waar ik me uiteraard tegoed heb gedaan aan een heerlijke donner. Dat fietst goed zeg. Na een klein stukje door de bewoonde wereld, vervolgt de route weer door een stuk prachtige natuur. Zo ongemerkt sta je pal voor de oude stad Diest. Snel een paar foto's en weer doortjoeken op een nieuwe ijzeren route, helemaal naar Tienen.

Bij aankomst wordt ik al opgewacht. Ik heb een prachtige kamer midden in het centrum en kan lekker bijtanken voor morgen.


Onbegrensd fietsen naar Parijs - van lichtstad naar lichtstad



Binnenkort is het zo ver, ik maak de afgebroken fietstocht naar Parijs uit 2014 goed. Een nieuw routeboekje ligt gelezen op tafel, de overnachtingen zijn geboekt en ook de treinkaartjes voor de terugreis zijn in huis. Een beetje nieuw en een beetje vertrouwd.

Er is nog een parallel met 2014. Na mijn thuiskomst beginnen mijn wandeltrainingen, ook de 4daagse van Nijmegen staat dit jaar weer op het programma. Vandaar de keuze voor het nog wat koude jaargetijde.

Afgelopen weekend heeft de fietsenmaker in Schimmert mijn fietske nog even nagekeken en vertroeteld, hij is weer tip-top in orde. Zelf gebruik ik al maanden extra vitamines zodat ook mijn lichaam in goede conditie is. Ik heb er alvast heeeeel veeeel zin in.



Dag 19 Berlijn

Gisteren eerst een stukje gewandeld Unter den Linden. Het zal ongetwijfeld aan mij liggen, maar ik zie iemand met een protestbord twee agenten provoceren. Natuurlijk mocht ik een foto maken en daarna duurde het een behoorlijke tijd voordat ik weer verder kon. Deze protestor maakte zicht druk om het feit dat bestuurders gemeenschapsgeld over de balk smijten. Hij is met pensioen en heeft voldoende tijd om zijn punt naar voren te brengen en met succes, binnenkort heeft hij een afspraak bij de betreffende minister.

Uiteraard de nodige kerkjes bezocht (Mariakerk en de Dom) om kaarsjes aan te steken. Vooral de Dom vond ik echt indrukwekkend. Net toen ik even was gaan zitten begon de organist zich uit te leven. Daarna in het hotel nog wat gedronken waar ik aan de praat raakte met een Berlijnse dame. Ze was hier geboren en woonde al weer 50 jaar ergens anders. Ze gaf me nog een aantal nuttige tips waar ik dankbaar gebruik van maak.

Vandaag stond uiteraard als eerste een bezoekje aan het Neues Museum op de planning. Het was even aanschuiven voor een toegangskaartje, maar daarna ging alles vlotjes. Een prachtige collectie in een mooi monumentaal pand (je verwacht het niet met de naam neues museum). Gelukkig hebben ze tegenwoordig digitale camera’s waar geen rolletjes hoeven te worden vervangen, ik heb me rot geknipt. Alleen Nefertete mag niet gefotografeerd worden. Uiteindelijk mocht het wel, maar dan vanaf de volgende zaal. Mooie foto’s levert dat helaas niet op.

De tweede helft bestond uit een bezoekje aan de Gedachtniskirche en een rondje over de Kurfustendamm. Een hele indrukwekkende kerk, vanbinnen nog veel mooier dan gedacht. Een gids gaf net uitleg over de geschiedenis van de kerk, altijd interessant. Een rondje winkelstraat zat er zo op, winkelen is niet echt mijn ding. Wel even nog wat gedronken op het plein, er was net een gezellige markt met live muziek.

Morgen wordt een reisdag. Niet per fiets, maar per trein. Ik heb een kaartje en na 4 keer overstappen hoop ik Eindhoven weer te bereiken.

Dag 18 Trampe – Berlijn

Die ruïne van gisteravond was wel heel erg afgetakeld, ik heb welgesteld 1 steen kunnen vinden. Toch een lekkere wandeling er aan overgehouden en heerlijk uitgerust aan de laatste fietsdag van deze trip kunnen beginnen.

Vanaf 6 uur was er al ontbijt, maar dit heb ik voor mezelf iets later gepland. Het gevolg was dat ik voor zevenen al op mijn fietske zat om de laatste kilometers naar Berlijn af te leggen. Het zou vanmorgen regenen, maar het geluk was me vandaag goed gezind. Het front was al iets eerder overgetrokken en ik kon droog en zonnig vertrekken. Ik had een alternatieve route gekozen, een stukje teruggefietst en daar de Berlin-Usedom-Radweg opgepakt. Heerlijk over rustige landweggetjes en door kleine dorpjes. Daarnaast kwam ik nu ook door Bernau, een prachtige plaats met redelijk wat oude zut. Echt een aanrader dus.

De route in Berlijn zelf was een stuk door het voormalig Oost-Duitse gedeelte. Het is daar nog steeds grauw en grijs. Alhoewel men met een paar potten verf wat geprobeerd heeft het geheel wat op te vrolijken. Wat me verder opviel is dat er heel veel fietsers in Berlijn zijn. Veel meer dan de fietspaden op berekend zijn, het lijkt bijna wel Amsterdam.

Eerst langs het station om een kaartje voor de terugreis te bemachtigen en vervolgens het hotel opgezocht. Ik zit lekker centraal, vlakbij het station en zag zelfs een paardenkoetsje voorbij rijden. Een prima uitvalsbasis om de stad verder te verkennen.