Gisteren heb ik nog heerlijk genoten van de prachtige oude binnenstad van Wismar. Uiteraard heerlijk gegeten op de Markt in een authentiek uitziend restaurant. In ieder geval droeg de bediening klederdracht. 

Vanmorgen in een iets nattere wereld wakker geworden. De hele dag varieert het tussen de zachte regen en wat meer regen. Gelukkig kon ik vroeg op weg en wou voorzichtig aan het, volgens het routeboekje, saaie stuk beginnen. Bij het wachten voor een spoorovergang werd echt goed met water gegooid. Aangezien het lang duurde voordat er een trein kwam, had ik de tijd om van alles te bedenken. Zo bedacht ik me dat ik best wel eens de trein kon nemen en dit saaie stuk kon overslaan. Saai, glooiend landschap en veel regen tezamen is misschien niet de beste combinatie.

 Het station was snel gevonden en men had een kaartje voor mijn fietske en mij. In Bad Doberan ben ik verder gaan fietsen. Nog steeds regen, maar wel beduidend minder dan in Wismar. Volgens mij doen veel fietsers dit op deze manier, er lag een fantastisch mooi vrij liggend fietspad naar de route. Vanaf Heiligendamm volgde de route weer de kustlijn, eerst langs een dijk en daarna door het bos. 

Mijn geplande stop in Warnemunde wel gehouden en een rondje gelopen, ik was tenslotte lekker vroeg. Met alle regen toch maar weer snel opgestapt en aan een nieuwe etappe dwars door het bos begonnen. Nu was het goed nat en modderig, maar ik kreeg ook wat problemen met mijn fietstas. Door alle regen van de afgelopen tijd staan de hoeken een de achterkant wat naar binnen gedraaid. Dit betekent bij alle hobbels dat de achtertas tussen de spaken komt. Heel rustig verder gefietst en zeer regelmatig even gestopt om de tas weer in de juiste vorm te krijgen.

Het laatste stuk van vandaag liep over een prachtige dijk met spiegelglad asfalt. Heerlijk zoevend heb ik Wustrow bereikt al waar ik de plaatselijke fietsenmaker heb opgezocht. Nou ja, fietsenmaker – meer iemand die wel handig is en ook parasolstandaards kan repareren. Uiteraard brak hier het zonnetje door en samen hebben we een mooie oplossing bedacht voor het tassenprobleem. Met vereende krachten, stukjes metaal die ooit eens overgebleven waren en de benodigde ty-reps is het gelukt. Morgen kunnen mijn fietske en ik weer lekker door de bossen raggen.