Dag 9: Zamora – Rionegro del Puente

En weer trof ik het met een prachtige stad vol oude zut. Heerlijk gegeten en kaarsjes opgestoken in de meest kitscherige kerk tot nu toe. Erg goed geholpen bij de plaatselijke farmacia – ik heb toch iets meer last van zonneallergie dan gehoopt / goed voor me is (het jeukt nu in ieder geval niet meer). Daarna nog wat gedronken in het hotel, in het bijzijn van een oud Egyptische god (Horus) voel ik me toch het beste. 

Het ontbijt was pas vanaf half negen en daar wou ik maar eens niet op wachten. Ik wist dat vandaag een lange fietsdag zou worden omdat ik door een dunbevolkt gebied fiets met weinig voorzieningen. Voor zevenen za tik al op mijn fietske en heb na Zamora genoten van een prachtige zonsopkomst. Er is nog een vos zich wild geschrokken. Hij wou de straat oversteken en had niet op een fietsende pelgrim gerekend. Hij keek een partij verbaasd en bang, hij rende zo weer terug het veld in.

Het eerste teken van leven – lees een café dat open was –vond ik in Granja de Moreruela, na 36 km. Het had meer weg van een sportkantine en eten hadden ze niet echt. Een cola en een paar verpakte cakejes later kon ik mijn tocht weer vervolgen. De wind was matig en pal op de neus terwijl ik naar het noorden fietste. Een km of 6 na mijn stop had ik de kilometers naar het noorden er op zitten en zette ik koers naar het westen. Laat de wind nu zo vriendelijk zijn om mee te draaien zodat ik de rest van de dag de wind in de rug had.

Veel kleine dorpjes vandaag met weinig tot geenvoorzieningen. Laat het ook nog eens zondag zijn en alles is in de ochtendgesloten. De volgende gelegenheid deed zich voor in Calzadilla de Tera (bijna50 km na mijn eerste stop). Bestelde wat te eten en drinken en kreeg een verhaal met een kerk en een sleutel. Nou spreek ik alleen steenkolen Spaans, dus moest de vriendelijke dame nog eens in de herhaling. Bleek dat om 1 uur een mis in de kerk was die zij wou bijwonen. Ik kreeg het bestelde op het terras ende deur ging op slot – ze zouden met een uurtje terug zijn. Daar heb ik natuurlijk niet op gewacht, ik heb mijn bestelling soldaat gemaakt en ben weer op mijn fietske gestapt. 

Volgens mijn routeboekje Hebben ze bij Bar Palacio in Rionegro del Puente kamers. Ik kom redelijk verhit en best wel moe aan. Een vriendelijke dame buiten (zwaaide net wat andere gasten uit) vertelde dat ze vol zaten. Geen probleem, er is een appartement beschikbaar. Ze ging even bij de eigenaar informeren. Ondertussen had ik een colaatje aan de bar te pakken en10 minuten later ben ik tijdelijke eigenaar van een heel appartement. Bij die bar hebben ze ook heerlijk eten, e.e.a. is me al aanbevolen – en niet te vergeten ontbijt morgenochtend.

Dag 8: Salamanca – Zamora

Salamanca is prachtig. De kathedraal is er 1 waar je in kan verdwalen – en uiteraard kaarsjes kan opsteken. In verschillende kappelletjeszijn daar mogelijkheden voor en een aantal beelden zijn nog mooi aangekleed ook. Aangezien gistermiddag geen lunchgelegenheid zich had voorgedaan, rammeldemijn maag behoorlijk. Midden in de hoofdstraat trok een tentje mijn aandacht –de vier katten. Fantastische ontvangst, heerlijke eten (ik had maar pizza en pasta besteld) en muziek uit de oude doos. Daar knapt een pelgrim echt helemaal van op. 

Vanmorgen een late start, het ontbijt begin pas om 8 uur. Gelukkig was de route kort en relatief weinig klimwerk. Salamanca uit kon via een heel mooi fietspad dat naast de N630 ligt. Bij de grote rotonde naar de snelweg ging dat bijna goed. Mocht ik het fietspad geheel gevolgd hebben, kwam ik zo in de vangrail terecht. Een medepelgrim en ik stonden er met verbazing naar te kijken. Dan maar de weg zelf op en zo de route zonder vangrail kunnenvervolgen.

Veel N630 vandaag, een rustig glooiende weg waar bijna geenauto gebruik van maakt. Ook de naastgelegen spik-splinter-nieuwe snelweg is bijna uitgestorven. Ik denk dat Spanjaarden op zaterdag hun wagen laten staan. Na Corales del Vino (het was nog wat te vroeg voor de wijn, dus ben ik maar doorgefietst) rechtsaf een langweggetje in en heerlijk door de landerijen en kleine dorpjes gefietst. Je bent als fietspelgrim echt een attractie voor de plaatselijke bevolking. Iedereen zegt gedag en maakt een praatje (waar kom je vandaan, waar ben je begonnen met fietsen, helemaal naar Santiago?).

Vlak voor Zamora zie je de stad al liggen, echt een prachtig uitzicht. Ik heb maar een rondje om de stad gemaakt om het van alle kanten te bekijken. Nu geniet ik van een heerlijk hotel (Horus – hoe krijg ik het toch gevonden) en zal straks de boel eens onveilig gaan maken.

Dag 7: Bejar – Salamanca

Gisteren lekker bij kunnen tanken en een heerlijke pizzakunnen bemachtigen. Daarna vroeg mijn mandje weer in om vandaag fris en fruitig aan een redelijk pittige dag te beginnen. Bejar ligt in de bergen op bijna1.000 meter hoogte, het was dus nogal fris vanmorgen. Voor het eerst met jas aan vertrokken om meteen te beginnen met een paar pittige klimmetjes.

Veel op en neer vandaag door een prachtig landschap met weinig bewoonde wereld. Af en toe een boer met een overstekende kudde koeien of loom in de modder badende varkens. Het hoogtepunt had ik even na 12 uur bereikt– 1150 meter en geen bordje aan de kant van de weg. Het lag wel voor de hand dat het hoogtepunt daar moest zijn, ik was omgeven door windmolens. 

Vervolgens rustig op en neer op het plateau voor Salamanca. De enige mensen die ik zag (en uiteraard sprak) waren pelgrims. Daarna rustig afdalen naar de stad, gelukkig was de wind aardig gaan liggen. Windkracht 3 op de neus fietst een stuk beter dan windkracht 7. Vlak voor Salamanca werd ik aangenaam verrast. De route liep langs een grote weg, maar er was een kilometerslang vrij liggend fietspad. Volgens mij speciaal voor fietsers van de Ziverroute, er was geen kip te bekennen. Een prachtige binnenkomst en deze eeuwen oude stad en de route eindigde recht voor de kathedraal.

Dag 6: Galisteo – Bejar

Het was erg gezellig in Galisteo. Eerst in het cafeetje waar ik heerlijk heb gegeten en daarna in de bar van het hostal. Het was even wennen een badkamer te delen met een andere kamer, maar dat waren ook gezellige pelgrims. Een Duitser en een Colombiaan die samen de via de la Plata lopen, het lijkt wel het begin van een mop. De realiteit was ook erg leuk en gezellig. 

De nacht duurde lang en van slapen kwam helaas niet veel. Het bed was goed, maar de aanhoudende storm zorgde voor veel geluidsoverlast. Volgens mij storm het regelmatig in dit gedeelte van Spanje. Geen bloembakken onder de ramen, maar bloempotten tussen het raam en de tralies. Vandaag net zoveel wind dan gisteren alleen meer van de zijkant. Vol goede moed op weg gegaan en na een kilometertje of 30 heb ik het opgegeven. Ik vond het te gevaarlijk. Regelmatig werd ik zo de andere weghelft opgeblazen. Een vriendelijke boer adviseerde dan ook om te stoppen met fietsen. 

Ik ben teruggefietst naar Valdeobispo (prachtige plaatsnamen hier, probeer ze maar eens uit te spreken) waar ik in het plaatselijke barretje een cola en een taxi bestelde. Wat een vriendelijke mensen. Met 3 man sterk werd een telefoonnummer van een taxicentrale gezocht. Ondertussen kreeg ik nog wat lekkere cakejes om aan te sterken. Na wat heen en weer gebel kwam een andere vriendelijke dame met een visitekaartje van een taxibedrijf. Er werd voor mij gebeld en er kwam een taxi met fietsendrager en al. De overige kilometers voor vandaag waren dan ook zo afgelegd. 

In Bejar is het wat bewolkt en aan deze kant van de berg waait het ook niet zo hard. Dat beloofd een goede fietsdag voor morgen.

Dag 5: Caceres – Galisteo

Caceres is echt een aanrader, wat een mooie historische binnenstad. De tijd heeft echt stil gestaan! Via een poort kan je het middeleeuwse gedeelte in en je waant je echt eeuwen terug in de tijd. Er zijn gebouwen open en het geheel straalt een enorme rust uit. Daarna was het goed toeven op de Plaza Mayor, heerlijk gegeten en mensen gekeken.

Vandaag zou volgens het boekje een rustige dag worden, niette veel klimmen en een normale hoeveelheid kilometers. Buienradar beloofde met26 graden iets minder warm een windkracht 3 in de zij. Volgens mij kunnen ze bij Buienradar nog een cursusje Spaans volgen, want betreffende die wind zaten ze er goed naast. Meer uit het noorden en eerder windkracht 7 dan 3. Een flinke ploeterdag dus. Bergaf zelfs nog aardig bijtrappen om niet stil komen te staan. Flinke rukwinden en goed uitkijken om niet op de andere weghelft of in de vangreel te eindigen. 

Iets over de helft had ik een stop gepland in Canaveral. De laatste kilometers daarnaartoe (uiteraard omhoog) waren erg pittig en ik besloot ter plekke eerst maar te informeren naar het vervolg van de storm. Daar wist een vriendelijke meneer me te melden dat de storm met 1 of 2 uurtjes zou gaan liggen – voor mij het seintje om na mijn broodje weer door te fietsen. Ik denk dat de Spaanse uurtjes toch afwijken van de Nederlandse, want bij aankomst(4 uur later) stormt het nog steeds.

Tot mijn vreugde is Galisteo een prachtig oud stadje –geheel ommuurd. Het centrum ziet er leuk uit en heeft ook voldoende eetgelegenheden voor straks. 

Dag 4: Merida – Caceres

Merida is een prachtige stad. Volgens mijn boekje wordt hetook wel klein Rome genoemd, nou geen woord teveel. Ik heb heerlijk door de stadgestruind en foto’s gemaakt. De tempel van Diana is prachtig, de ark vanTrajanus daarentegen is wat zoeken. Deze laatste is geheel ingemetseld in destadshuizen. De place to be volgens mijn boekje is Plaza Espana, laat daar nounet mijn hotel aan zitten. Als bonus nog de kathedraal pal daarnaast. Tijdensmijn struintocht kwam ik nog een bekende tegen, een Baskische dame die ookalleen fietst. Gezellig samen wat gedronken en wellicht zien we elkaar vanavondweer (ze fietst ook naar Caceres).

Vanmorgen een klein opstartuitdaginkje. De vriendelijkemeneer die gisteren mijn fiets veilig achter slot en grendel had gezet, wasvergeten de sleutel uit zijn broekzak te halen en vanmorgen kon dus niemand bijmijn fiets. Met 3 man sterk werd naar een oplossing gezocht en een kwartiertjelater werd mijn fietske bevrijd. Het beste gevoel van de dag denk ik. Gelukkigwas het nog wat koel toen ik vertrok want, bijna traditioneel, is het de staduit klimmen. Wel met een mooi en verlaten fietspad en een hele mooie routelangs een stuwmeer. Ik zag warempel waterfietsen liggen – de fietsmogelijkhedenzijn grenzeloos.

Daarna volgde een zeer mooie weg dwars door de natuur. Op 6km 1 auto gezien, die van de plaatselijke natuurmonumenten (dat dan weer wel).Na de snelweg overgestoken te zijn (uiteraard via een viaduct), kwam ik op deverlaten N-630. Wat een heerlijke weg. Mocht er een auto gebruik van maken, isde snelheidslimiet 100. Er staan zelf borden op dat dit eigenlijk een fietspadis – inclusief instructies voor eventuele automobilisten. De officiële pelgrimsrouteblijft tot Caceres deze weg volgen, dus dat heb ik ook maar gedaan. Heerlijkzoeven naar beneden en rustig op glad asfalt kunnen klimmen. Volgens mijnboekje een saaie weg, maar toch een paar middeleeuwse kastelen gezien – vlak bijelkaar. 2 voor de prijs van 1.

In Caceres aangekomen ben ik via de doorgaande weg hetcentrum in gereden. Mijn Mio wist Plaza Mayor (de Grote Markt) goed te vindenen inderdaad zijn daar ook de nodige hotelletjes. Straks deze middeleeuwse stadmaar eens bekijken. Wel een overgang, binnen een dag van de Romeinse tijd naarde Middeleeuwen.

Dag 3: Zafra – Merida

Zafra is mooi en heet. Bij binnenkomst gaf een thermometer op straat 33 graden aan. Na het douchen en wassen maar eens het stadje in getrokken. Ik kom warempel een middeleeuws kasteel tegen, nu in gebruik als peperduur staatshotel. Aangezien ik al een kamer had, ben ik maar doorgelopen. Ik viel midden in de boter, het was de dag van het feest van Virgen de Belen. Veel volk op de been op zijn Paasbest (letterlijk), er werd een beeld uit een kerk gehaald en in processie 2 km het veld in gedragen om daar met z’n allen te eten. Helaas betekende dit dat er weinig eettentjes open waren. De vriendelijke hotelmeneer wees me naar een Chinees om de hoek, prima keuze.

Vandaag een korte en relatief vlakke route (maar ruim 500 klimmeters). Zafra uit is even klimmen om vervolgens kilometers lang alleen de remmen te hoeven gebruiken. De hele dag genoten van landweggetjes tussen de olijven en wijngaarden. Wel veel brandjes – en witte rook. Even dacht ik dat ik iets gemist had en de paus was overleden, maar gelukkig viel het mee. De olijfbomen worden gesnoeid en het snoeihout wordt meteen milieuvriendelijk verwerkt. Toch iets van paasvuren meegekregen dus.

Merida in rijdt over een Romeinse brug, niet verkeer om zo een stad in te komen. En alleen toegankelijk voor voetgangers en fietsers (die brug dan). Net na de brug stop ik om een foto te maken, komt er een toeristentreintje langs. De vriendelijke gids wijst op mij en meldt aan haar toeristen dat ik een pelgrim ben, onderweg naar Santiago. Om het geheel nog erger te maken vraagt ze iedereen om naar mij te zwaaien. Ik heb maar vriendelijke teruggezwaaid – ik wist niet dat in deze Romeinse stad de hedendaagse pelgrims de toeristenattractie zijn. Vandaar dat ik me maar bij het eerste en beste hotel heb gemeld – letterlijk dan. Ik mag een nachtje vertoeven in het Ilunion Merdia Palace Hotel, het aantal sterren is niet te tellen. Een vriendelijke man heeft mijn fietske en bagage gesjouwd, het moet niet gekker worden.

Dag 2: Almaden de la Plata – Zafra

Gisteravond nog een paar muffins ingeslagen, want het hotel(lees restaurant met kamers) had geen ontbijt. Een goede gelegenheid om lekkervroeg op pad te gaan en de eerste klimmetjes nog zonder zon af te leggen. Omzeven uur is het nog donker, maar wel al een heerlijke fietstemperatuur. Heteerste deel naar Monesterio (ruim 40 km) was zeer heuvelachtig en dat is in deochtend het prettigst. Na een aantal pittiger klimmetjes kwam ik in de wereldplaatsSanta Olalla del Cala, het eerste restaurant was al open en ik kon alsnog eenverlaat ontbijt naar binnen harken. Het vervolg van het klimwerk was watwarmer. Vlak voor Monesterio cirkelden 2 grote roofvogels boven mijn hoofd, datvond ik nou net wat overdreven. Helaas lukte het me niet ze op de foto tekrijgen, nou weet ik dat dit een zeer goed afschrikmiddel is (wie weet, heb ikdat ooit nog eens nodig).

Andalusië ligt achter me en de heuveltjes worden langzaamminder lang en stijl. De volgende 25 km nog wel regelmatig mijn versnelling inhet kleinste verzet – soms zelfs een stukje lopen, maar het tempo gaat al watomhoog. Aangekomen in Fuente de Cantos besluit ik dan ook om er nog een kleine25 km extra tegenaan te gooien en door te fietsen naar Zafra. De eerste paarkilometers zijn nog flink op en neer, maar dat wordt snel minder en het temponeemt gestaag toe. Ik durf niet te zeggen of dat komt door de lokroep van eendouche op de plaats van bestemming, of dat het echt vlakker wordt (zelfs eenbeetje bergaf).

In Zafra aangekomen is de eerste de beste poging voor eenhotel succesvol. Een aardige meneer van hotel Carmen stond me zelfs in hetEngels te woord. Er is een mooie plek voor mijn fietske en mijn pelgrimspasleverde weer 25% korting op. Ik wordt morgenochtend zelfs bij het ontbijtverwacht, wat een topdag vandaag.