Gisteravond nog lekker door Melide gewandeld, een kaarsje opgestoken en in een pizzatentje neergestreken waar ze lekkere salsamuziek draaide. Op mijn gemakske heb ik de route van vandaag bekeken en wat getelefoneerd toen Sietse ineens ook binnenkwam. Samen met nog een Duitse wandelaar hebben we lekker wat gegeten en gedronken, later competeerde Felix het gezelschap. Na een gezellige avond hadden we vanmorgen om half acht afgesproken om gedrieën de laatste etappe naar Santiago af te leggen. Helaas werkte het weer niet helemaal mee, het zeikte van de regen. Volgens Felix was dit de zegen van Santiago, maar we werden er niet minder nat van. Na een kilometer of 10 zagen we een gelegenheid om in een kerkje een stempel te bemachtigen, daarna was het ineens droog. Helaas was dat maar van korte duur, maar na de koffiestop rond een uurtje of 10 werd het wel echt droog. Ondanks dat het eindpunt al bijna te ruiken was, was het nog een dag met behoorlijk wat klimmen en dalen. Om een uurtje of 12 zijn we gestopt voor de lunch (hoe toepasselijk: kroketten) en hebben pa ingeseind dat we nog 16 km van de kathedraal verwijderd waren. Natuurlijk volgde er nog een paar pittige klimmetjes en 2 uur was net iets te optimistisch. Na iedereen in te hebben geseind liepen we even na 2 het plein op. Wat een aankomst, helemaal geweldig. Pa en ma die al zwaaiend aan komen lopen en wetend dat zoveel bekenden voor de webcam zitten. We hebben het gehaald. Nadat pa ongeveer 10.000 foto’s van alle kanten had gemaakt en we ons wezenloos hadden gezwaaid naar de webcam, begaven we ons naar het kantoortje om de felbegeerde compostelaat te scoren. De pelgrimspas werd aan een grondig onderzoek onderworpen en uiteindelijk kreeg ik hem uitgereikt. In de rij werden alle pelgrims al welkom geheten door vrijwilligers van het amigo-project. Daarna kon een bezoek aan de huiskamer van de Lage Landen niet uitblijven, we werden op straat al herkend en aangesproken. Ook hier was de ontvangst weer grandioos. Daarna nog de halve stad door om de fiets veilig weg te brengen en weer terug naar het hotel. Alles is nu geregeld en morgen hoeven we alleen nog maar te genieten van de pelgrimsmis – met een beetje geluk wordt er nog flink met het wierookvat gezwaaid.