Geen vervelende plaats om een etappe te eindigen. Hele vriendelijke mensen en weer voldoende oude zut om te bezichtigen. Voor mij wel een eerste keer dat ik een kerk binnenkwam rechts achter het altaar. Even een klein oriëntatie momentje, maar verder een prachtige kerk. Zeker een bezoek waard. Gelukkig is het niet meer zo warm, dus buiten op een terrasje iets drinken was heerlijk. Dit doe ik dagelijks om mijn vochthuishouding weer op pijl te brengen en de route voort de volgende dag voor te bereiden.

Voor vandaag een relatief korte route naar het prachtige Assisi. God, wat heb ik hier naar uitgekeken. Dit is echt 1 van de hoogtepunten van mijn pelgrimstocht. Aangezien ik mijn Mio niet helemaal vertrouw, hou ik mijn routeboekje scherp in de gaten, maar vandaag ging alles goed. Ik had een lekker tempo en op een gegeven moment zie ik een lange afstandsfietser voor me. Ik haal hem in, is het Bart uit Vught. We spraken af dat het eerstvolgende terrasje voor ons een plaatsje zou hebben. We zitten heerlijk bij te komen, horen we ineens: hallo. Voor Ger en Franka was het ook een goede gelegenheid om eens te stoppen. Gezellig zo met een aantal gelijkgestemden. Daarna ben ik met Franka en Ger samen opgefietst tot mijn volgende stop in Petrignano.

Niet zo ver meer van het eindpunt, maar Assisi hebben ze op een berg geplaatst, zo’n 170 hoogtemeters uit het dal. Wat extra brandstof daarvoor leek me geen overbodige luxe. Ik bestel een cola en een broodje en vraag een stempel in mijn pelgrimspaspoort. Voor een aantal mensen was dat voldoende reden om bij mij aan tafel aan te schuiven voor een gesprek. Echt heel gezellig en leerzaam. Ik heb een Franciscus uit Assisi leren kennen die in 1990 per tandem een fietstocht van het uiterste zuiden van Amerika naar het uiterste noorden heeft gemaakt. Op bijzondere plaatsen heeft hij een beeldje van Franciscus achtergelaten.

Assisi kom je niet zomaar in, daar moet je wel wat voor doen. In mijn geval klimmen – en niet zo’n beetje ook. Bij binnenkomst in de stad had mijn Mio weer wat problemen met het vinden van het juiste adres. Geen nood, ik vraag wel iemand. Bleek in dit geval 2 Nederlanders met plattegrond te zijn die op vakantie in Toscane zijn. Het hotel was niet te ver weg, de straat uit en dan 2 x links. Wat de plattegrond niet vermelde was dat aan het eind van de straat alleen een trap was. Ik sta even uit te puffen en een Belgisch echtpaar komt aangelopen. Ze hebben geholpen mijn fiets boven te krijgen. Daarna was het natuurlijk nog een stukje bergaf naar het hotel – zal je altijd zien.